VIMEN

VIMEN
VIMEN
ex vico vel vincio, quasi Vincimen, olim, cannabis usu nondum cognitô, funibus contexendis inserviebat. Inde est apud Calpurnium, Eclog. 3.
Quod si dura times etiam nunc verbera Phylli,
Tradimus ecce manus, licet illae Vimine tortô
Scilice, et lenta post tergum vite domentur.
Homerus, Il. λ. v. 105.
— Δίδῃ μόχοισι λύγοισι.
Vide quoque Theocritum, Idyll. 1. Car. Paschalium, Coronar. l. 1. c. 13. et 14. ubi de vinculis coronarum, et Meursium, Not. in Lycophr. Est nempe Vimen virgultum viendo aptum: e quo praeter ca, quae vulgo indeconfiunt, calathos, crates, alia, scuta Spartacô et copiis eius contexta, coriôque tecta, memorantur Frontino, l. 1. c. 7. ex. 6. Vimineam caveam perdicis venatoris, habes supra, ubi de eo: Vimincarum navium meminit Solinus, c. 22. ubi de Britannis, Navigant autem vimineis alveis. Quas vitiles vocat Plin. l. 7. c. 56. Sed vitile latius patet, vimineum autem id solum, quod e vimine textum est. Salmas. ad Solin. p. 245. Buticulas vitreas vimine circumtexto muniri solitas habes supra in Phleos. Immani magnitudine simulacra ex viminibus contexta, quibus inclusi homines, succensô igne, exanimarentur, habuisse veteres Gallos, legas apud Caesarem, de Bello Gall. l. 6. c. 15. ubi de ἀνθρωποθυσίᾳ eotum etc. Alium viminis usum indigitat Aldhlmus, de Virgin. Prosa, cum virgulis et nodosis viminibus caederetur. Et versu,
et geminas vernanti vimine virgas.
Scilicet sceptrinae virgae, et sceptrinum vimen, ut idem alibi vocat, eôdem fine inserviit, quô sceptrum ferulae memoratum Ausonio etc. Vide Io. Frid. GRONOV. Observat. in Scriptor. Eccl. c. 15. ut et in vocibus Crates, Gerrae. Viminalis et Vimineus, inprimis vero supra ubi de Sinensium mirabili vimine, quod rota Lusitanis, incolis Teng appellari diximus. Ut verbum addam de usu Viminis sacro, ῥιπίδιον, seu canistrum vimineum, in quo S. Eucharistia reposita, occurrit in Liturgia S. Basilii, ὁ διακονος ἀπιτίθησι τα ῥιπίυιον, Diaconus reponit sportam: apud Hieronym. Ep. ad Rusticum Mon. Nihil illô ditius, qui corpus Domini canistro vimineô — portat etc. in cuiusmodi sportis panis mysticus ad aegros deferebatur, uti hodie in pyxide argentea deaurata. Habuisse autem ῥιπίδια illa formam Cherubinorum, cum 6. alis, discimus ex Hist. Concil. Florent. sect. 3. c. 17. Sed et ῥιπίδια cartalii fuêre seu cophini, in quos componebant sacram supellectilem, cum a mensa in Sacratium referenda esset, Chron. Alexandrinum ad annum Heraclii 14. Olymp. 351. Nempe ῥιπὶς vas εν ῥίπου, e vimine, unde ῥιπίδιον. Alia notio vocis, in Liturgia Iacobi, Constit. Apost. l. 8. c. 12. ubi muscarium notat, in Liturgia, usurpari solitum, vide Cl. Suicerum, Thes. Eccl. voce Ρ῾ιπίδιον.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • Vimen — Vi men, n. [L., a twig.] (Bot.) A long, slender, flexible shoot or branch. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Vimen — (lat.), Ruthe, holziger, biegsamer Trieb …   Pierer's Universal-Lexikon

  • vimen — [vī′men] n. pl. vimina [vim′ə nə] [L, an osier, twig, akin to viere, to bend, twist < IE base * wei > WITHE, WIRE] Bot. a long, flexible shoot or branch vimineous [vi min′ē əs] adj. viminal [vim′ə nəl] …   English World dictionary

  • vimen — viminal /vim euh nl/, adj. /vuy meuhn/, n., pl. vimina /vim euh neuh/. Bot. a long, flexible shoot of a plant. [ < L vimen osier, withe, twig] * * * …   Universalium

  • vimen — viminal /vim euh nl/, adj. /vuy meuhn/, n., pl. vimina /vim euh neuh/. Bot. a long, flexible shoot of a plant. [ < L vimen osier, withe, twig] …   Useful english dictionary

  • vimen — /ˈvaɪmən/ (say vuymuhn) noun (plural vimina /ˈvɪmənə/ (say vimuhnuh)) a long, flexible shoot of a plant. {Latin: twig} –viminal /ˈvɪmənəl/ (say vimuhnuhl), adjective …  

  • vimen —   n. (pl. mina ) long thin branch or twig.    ♦ vimineous, a. pertaining to or made of twigs …   Dictionary of difficult words

  • Wiemen — Wie|men 〈m. 4; nddt., westdt.〉 1. Latte, Lattengerüst zum Trocknen u. Räuchern 2. Sitzstange für Hühner [<mndrl. wim(m)e „Lattenwerk im Rauchfang“ <lat. vimen „Weide, biegsame Rute“; zu viere „binden, flechten“] * * * Wie|men, der; s,… …   Universal-Lexikon

  • osier — Osier, Semble venir de {{t=g}}oisos,{{/t}} id est, Vimen. Osier court, Vimen breue. Osier qui se plie aiséement, Lentum vimen. Quand quelque chose se plie facilement, comme l osier, Lentitia …   Thresor de la langue françoyse

  • vimbre — (del lat. «vimen, ĭnis») m. *Mimbre. * * * vimbre. (Del lat. vimen, ĭnis). m. mimbre …   Enciclopedia Universal

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”